12/1/06

Can I live up to others' expectations ?

Όλοι με θέλουν κάπως. Όλοι με θέλουν αλλιώς. Ο άντρας μου: πιο περιποιητική, πιο γλυκειά, πιο ερωτική, λιγότερο οξύθυμη και ανταγωνιστική. Οι γονείς μου : λιγότερο φιλόδοξη, πιο νοικοκυρά, λιγότερο πεισματάρα, πιο "κάτσε και λίγο σπίτι σου βρε παιδί μου". Το παιδί μου : χωρίς σκουλαρίκι στη μύτη προς το παρόν. (Είναι μικρός ακόμη δεν έχει άλλες απαιτήσεις). No problem. Τι λέτε παιδιά; Να κάνουμε μια ωραία κοπτική-ραπτική να με φέρετε στα μέτρα σας;

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλημερα και Χρονια καλυτερα..

Πρωτη φορα εδω και ειδα πως ειναι ακρως ανδιαφερουσα η σελιδα σου,αλλα και τα θεματα που βαζεις...οπως το συγγεκριμενο ,που με αφορα και μενα αμμεσα,οποτε αποφασισα να στειλω καποιες σκεψεις-προβληματισμους.
Ομοιοπαθης και εγω..παντρεμενος απο μικρος..απο τα 22 μου και οντως..το ιδιο προβλημα..

Ολοι με θελουν καπως..

Η γυναικα μου,πιο...σπιτογατο..πιο..παντρεμενο..
Τα παιδια μου,πιο πολλες ωρες σπιτι,κοντα τους..
Οι γονεις μου,με παραπονα,πως τους εχω παραμελισει και δεν ενδιαφερομαι πια..

Και τα δικα μου "θελω"?Εγω,που βρισκομαι σε ολα αυτα?πιος με ρωταει τι θελω,τι εχω αναγγη,τι μου λειπει?
Πως θελω τον χωρο μου,τον χρονο μου,για μενα,για το Γιωργο?Πως με το που παντρευτικα,δεν επαψα να ζω,να θελω,να ονειρευομαι,να φανταζομαι...να αναζητω?Δεν ειμαι μονο δουλεια-σπιτι-χαμαλικια..
Θελω-ψαχνω..αναζητω...ΑΚΟΜΑ!

Ποσο σε καταλαβαινω...μια απο τα ιδια...
Μεινε οπως εισαι..μην αλλαζεις για κανενα και τιποτα..ουτε καν για το παιδι σου..θα καταλαβει μεγαλωνοντας..

Κατι πρεπει να κανουμε και για τους εαυτους μας..οχι να ζουμε μονο για τους αλλους και τα δικα τους "θελω"!

Στην αλλη ζωη...θα ειναι ολα δικα τους,οπως τα θελουνε..σε αυτην ας τα κανουμε,κατα πως θελουμε ΚΑΙ εμεις.

Elena είπε...

Με τέτοιο ποστ που έγραψα, ενα τέτοιο comment μου άξιζε...

Oneiros είπε...

Υπάρχει και χειρότερο, πάντως: να έχεις περισσότερες απαιτήσεις απ' τον εαυτό σου απ' όσες όλοι οι υπόλοιποι μαζί :-p

Elena είπε...

Η μόνη απαίτηση που έχω απο τον εαυτό μου είναι να συνεχίσω να τον αγαπώ γι'αυτό που είναι. Όσο για τις απαιτήσεις των άλλων είναι μάλλον εύλογες απο τη στιγμή που συμβιώνουμε και υπάρχει η καθημερινή τριβή. Συνήθως δεν τις παίρνω και πολύ στα σοβαρά. Μερικές στιγμές όμως Ι feel so fucking overwhelmed !

Ανώνυμος είπε...

Δεν το ειπα υποτιμητικα..το αντιθετο...ειμαι ..μοιοπαθης και αρα...σε καταλαβαινω

Συνεχισε να βαζεις και αλλα θεματα..ειναι ενδιαφεροντα και ελιζω να τα...ξαναπουμε..

Φιλικα..Γιωργος