Βόλτες

Τις τελευταίες μέρες τριγύρισα στη Θεσσαλονίκη νύχτα και μέρα μετά απο πολύ καιρό. Πήγα στη πρεμιέρα του Πανούση και ενθουσιάστηκα. Είπα οτι χρειάζονται και άλλοι σαν αυτόν. Πήγα και στην αυλαία των παραστάσεων και έπαθα κατάθλιψη. Ο κόσμος ήταν απίστευτα παθητικός. Επιπλέον ήξερα πολύ καλά οτι ο καλλιτέχνης σοβαρολογούσε απο την αρχή μέχρι το τέλος. Και τα τραγούδια... δυνατά.
Μετά πήγα και στον Παυλίδη. Έκλαιγα όλη νύχτα. Ρεζίλι έγινα. Πρέπει να είμαι το μοναδικό άτομο που αντέδρασε με αυτό το τρόπο στο live. Ήταν και Δευτέρα βράδυ...