Κυριακή βράδυ

Ότι μου έδωσαν οι Mercury Rev, μου το πήρε η Fanny Ardant. Δεν θα πω ότι δεν μου άρεσε. Και δεν θα πω ότι μου άρεσε. Έφυγα ψιλοχαμένη από το Μέγαρο (αυτό το κιτσάτο κτήριο). Ένιωσα τόσο μακριά από αυτό το είδος τέχνης και τόσο απαίδευτη που δεν είχα γνώμη. Δεν έχω το κριτήριο που χρειάζεται για να πω αν η ερμηνεία της ήταν καλή ή κακή. Αν και μ’έπιασε μια τρελή μαυρίλα και το μυαλό μου είχε θολώσει εντελώς, ο ήχος του τσέλου θα με συνοδεύει ως ο πιο μεγαλοπρεπής που έχω ακούσει τελευταία.