10/2/06

Scab Level

Δώσαμε ραντεβού σ’ένα μπαράκι στη λεωφόρο Νίκης. Ήθελα κάτι ήσυχο για να μπορέσουμε να τα πούμε. Πρώτος έφτασε ο Γιάννης. Αγχωμένος αλλά χωρίς να το δείχνει. Είπαμε δυο κουβέντες για το live τους όπου τους είχα δει την προηγούμενη εβδομάδα. Μετά ήρθαν και οι άλλοι: ο Κλεάνθης και ο Μάκης. Μαζί άρχισε να καταφτάνει κόσμος για την έξοδο της Παρασκευής. Ίσως τελικά να μη έκανα σωστή επιλογή. Ίσως να μη ήταν τόσο ήσυχα όσο το θυμόμουν. Κι ενώ η κουβέντα με τους Scab Level (τους τρεις εκ των έξι) έπαιρνε μυστήριους δρόμους, γύρω μας εξελισσόταν ένα πάρτι. Σκέφτηκα, δεν γίνεται! Όπου πάνε οι Scab Level κουβαλάνε το πάρτι μαζί τους;

Οι Scab Level δημιουργήθηκαν το 1996 με σκοπό όπως λένε να κάνουν τον κόσμο να χορέψει. Μα είναι λόγος αυτός για να φτιάξει κάποιος μια μπάντα; Ίσως ο μοναδικός. Να κάνει τον κόσμο να περάσει καλά. Και οι Scab τα καταφέρνουν μια χαρά. Τα live τους είναι γνωστά για την εκρηκτική ατμόσφαιρα που δημιουργούν. Παίζουν με τον κόσμο και όχι μόνο για τον κόσμο. Όντας ηχολήπτες οι περισσότεροι εδώ και χρόνια ξέρουν καλά τη διαδικασία των ζωντανών εμφανίσεων. «Κάναμε για χρόνια τον ήχο για τα Ξύλινα Σπαθιά. Βλέποντάς τους μάθαμε να παίζουμε μουσική.» Αυτή η παραδοχή είναι άνευ προηγουμένου. Μου κάνει εντύπωση ότι ξεφεύγουν από τα συνηθισμένα. Οι τοπικές μπάντες (όπως ακριβώς και οι Θεσσαλονικείς) έχουν πεσιμιστικές τάσεις και μια γκρίνια για όλα. Για τη πολιτιστική δράση της πόλης, για την αδυναμία προβολής τους, για το ότι δεν υπάρχουν μουσικές σκηνές, για το οικονομικό…Οι Scab Level χαμογελούν: «Μια χαρά περνάμε. Μπορεί να φάγαμε τη φόλα με τις πιστωτικές, αλλά τελικά όλοι λίγο-πολύ τα καταφέρνουμε. Είμαστε μια χαρά…Και δεν είμαστε Hippies!».

Τους ρωτάω τις τρέχει με τα ροδάκινα. Γιατί αυτή η εμμονή. Η εξήγηση είναι μάλλον σουρεαλιστική. «Οι συλλέκτες ροδάκινων είναι καλλιτέχνες. Άρα τα ροδάκινα έργα τέχνης. Και αφού λέμε ότι είμαστε καλλιτέχνες, είπαμε να τιμήσουμε αυτό το υπέρτατο έργο τέχνης». Μου λένε ότι το εξώφυλλο του δίσκου ζωγράφισε μια φίλη τους. Η Λόρα. Και επειδή δεν είχαν άλλο τρόπο να την ευχαριστήσουν της έγραψαν ένα τραγούδι.

Μιλάμε για το Internet και για το πόσο «γρήγορη» λύση είναι τα mp3. Δεν συγκρίνονται με τίποτα με το αυθεντικό άλμπουμ. Το βλέπεις, το έχεις στα χέρια σου, έχεις το χρόνο σου μαζί του. Μου λένε για την άνθιση των Ελληνικών συγκροτημάτων αμέσως μετά την επιτυχία των Ξύλινων Σπαθιών και για την παρακμή. Το όλο πράγμα ξεφούσκωσε πολύ γρήγορα. Τώρα το τσιφτετέλι κυριαρχεί. Αλλά ούτε κι αυτό δεν φαίνεται να τους ενοχλεί…

ΙΝΦΟ

Scab Level :

Πέτρος Θ. : Drums

Γιάννης Κ. :Bass

Μίκης : Keys, Sampler

Πάνος Π. : Performance, Guitar

Μάκης Π : Guitar

Κλεάνθης Κ. : Vocals, Guitar

Ανήκουν στην Alternative σκηνή. Το «Peaches» είναι το πρώτο τους άλμπουμ και περιέχει 10 κομμάτια. Κυκλοφορεί από την Rundevilrun.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ... ΤΕΛΕΙΟΣ ΗΧΟΣ... ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ... ΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟ DOGSTOCK 2007 ΣΤΗΝ ΠΑΦΟ.... ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ SUPER ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΠΑΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΤΟΥΣ ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΟΥΝ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΩΡΑΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟΛΑ ΖΟΥΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΣΤΑ LIVE ΤΟΥΣ... ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΧΕΤΕ ΑΚΟΥΣΕΙ ΣΠΕΥΣΑΤΕ... ΤΟ ΑΛΜΠΟΥΜ PEACHES ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΗΣ.... ΠΑΙΔΙΑ ΝΑΣΤΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ [ΑΝΤΑ ΝΑ ΓΡΑΦΕΤΕ ΜΟΥΣΙΚΗ

Ανώνυμος είπε...

ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΔΩΣΩ ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΑΚΗ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΠΩ ΠΩΣ ΟΤΑΝ ΠΑΙΖΕΙ ΤΟ ΜΠΑΣΟ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟΣ ΑΠΟ ΠΟΤΕ......