Πίνω καφέ. Μου έλειψε. Ανάβω και τσιγάρο. Με τη πρώτη τζούρα ζαλίζομαι. Δεν το πιστεύω οτι ζαλίζομαι ! Λες και είμαι πάλι 17. Είμαι σχεδόν ευτυχισμένη. Άραγε χωράει όλο αυτό στο γνωστό κλισέ "μικρές καθημερινές χαρές";
* στο background παίζει Goldfrapp
14/3/06
Time Out from the World
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
"Δεν το πιστεύω οτι ζαλίζομαι!". Ούτε εγώ. (Ζαλίζομαι όμως λιγάκι πάντα στο πρώτο πρωινό τσιγάρο, είτε έχω προλάβει να πάρω θέση στη δερμάτινη καρέκλα κοιτάζοντας την ανατολή, είτε ξυπνώντας μεσημέρι)
ΜΑΣ "ΖΑΛΙΖΟΥΝ" ΠΑΝΤΑ,ΟΤΙ ΜΑΣ ΛΕΙΠΕΙ-ΕΛΕΙΨΕ-...ΚΑΙ ΦYΣΙΚΑ,ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ..
ΑΠΟ ΤΣΙΓΑΡΟ-ΚΑΦΕΣ ΜΕΧΡΙ****.....(ΕΔΩ ΤΟ ΚΟΒΕΙ Η ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ)
ΠΑΝΤΩΣ..ΦΕΝΕΤΕ ΠΩΣ ΑΝΑPΡΩΣΕΣ...
ΑΣΧΕΤΟ-ΣΧΕΤΙΚΟ:AN ΔΕΝ ΞΑΝΑ ΑΡΩΣΤΙΣΕΙΣ,ΟΠΩΣ ΥΠΟΣΧΕΘΗΚΕΣ..ΠΩΣ 8Α ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΘΕΙΣ ΠΑΛΙ ΤΣΙΓΑΡΟ-ΚΑΦΕ?
ΝΑΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΟΠΕΛΛΙΑ!
Δημοσίευση σχολίου