Ανθρώπινο Νησί

Αναρωτιέμαι αν τα πάντα στη ζωή δεν είναι παρά η κατάπτωση των πάντων. Μήπως η ύπαρξη δεν είναι παρά μια προσέγγιση - παραμονή ή περίχωρα κάποιου πράγματος.
Όπως ο Χριστιανισμός δεν υπήρξε τίποτε άλλο πέρα απο τη νόθα κατάπτωση του ξεπεσμένου νεοπλατωνισμού, ο εξιουδαϊσμός του ελληνικού απο το ρωμαϊκό κόσμο, έτσι και η εποχή μας, ανόητη και καρκινογενής, είναι η πολλαπλή παρέκκλιση απο όλους τους μεγάλους στόχους, συγκλίνοντες ή αντιτιθέμενους, απο την αποτυχία των οποίων γεννήθηκε η εποχή που τους έκανε να αποτύχουν.

Ζούμε ενα διάλειμμα με ορχήστρα.

Θα χαθώ μες την ομίχλη, σαν κάποιος που είναι ξένος απέναντι σε όλα, ανθρώπινο νησί αποκομμένο απο το όνειρο της θάλασσας, πλοίο με περίσσεια ύπαρξη στην επιφάνεια του παντός.


Bernardo Soares