I discovered the Elefant rather late. I admit it. But who can tell when it’s too late or too soon? And why is it late when it comes to music? Anyway, I always believed in what people call the right timing. Every single band came into my life when it should. And left the same way. It has happened many times. The same with Elefant. Obviously their light, their glamour, the 70’s feel, their sassiness and their melodic pop tunes had to be on hold for a little longer. Until last April. Upbeat songs, wild on stage plus a sexy front man who reminds me a lot of the icons we worshiped when we were little, like Mark Bolan, Iggy, Robert Plant. Need something more? A new album perhaps? Cooomiiiiing……
Kevin’s solo album I'd say the record consists of energetic melodic pop tunes with twists and turns from both the instruments and lyrics. The melodies can be sunny at times. The lyrics add the edge, but I like to leave plenty of room for interpretation, allowing the songs to take on a life of their own for anyone listening.
On the title of the solo album (It’sTimetoLosemyMind) It's always time, "to lose your mind". Basically, if you think for yourself, you're defined as crazy. Nothing scares people more than folks who think for themselves.
Music on line and musician’s tasks
Definitely, it's more work, but more rewarding. It depends on what you're looking to get out of it? I am very particular about every decision related to my music, so for me it's ideal.
Quite honestly, though, given the industry, most musicians really don't have a choice. You have to use both sides of your brain. Overall, I think it's good because it forces musicians to take ownership.
Influences Everything comes full circle. My earliest music memories affect me most today. Old Fleetwood Mac, Bob Dylan, The Beatles, ELO, David Bowie, Stevie Wonder, Prince, and the list goes on. Lots of late-60's/70's melodic rock. On a sidenote, I played a lot of speed metal as a teenager. For me, that style of music is all about taking chances and trying new things for the sake of it. I still love that mindset.
Multitasking on projects, new album with Elefant. Too much to do It sounds like more than it is. These projects are not active 100% of the time, so when one project gets quiet another one picks up. It's a fun way to enjoy music and stay sharp.
Typical day of Kevin’s life I can't really say. It changes daily, which for me is great. I will say I think it's extremely important to get up from your desk or computer and get outside, even if for 5 minutes. People and weather never go out of style.
New York and “Sex and the City”. Beautiful women, alcohol, drugs, fast relationships, fashion. True or false? Sure, there's plenty of truth there, that's part of the attraction. Overall, I can't say the effects of "Sex and the City" and "Tabloid/Reality" have been good for culture and the arts. Everything gets pre-packaged and watered down. There are cycles in anything, though, so I am hopeful.
Sex, drugs, rock’n’roll Everyone loves a good myth. Keith Richards is practically immortal. It's amazing. However you get from one day to the next is a triumph.
Inspiration My inspiration is the subtle glory and pitfalls of everyday life. We're funny creatures and life is short. You can make a point without taking everything too seriously.
Politics I like to vote, but I don't wave a flag for any particular ideology. I can't say I'm a fan of organized fun. Some of my songs are protest songs, but they're not about a specific war or event. They're about more subtle everyday things. Seinfeld Protest music, if you like.
Does Diego still think he’s Iggy Pop? I hope so. Our pre-Sunlight shows were pretty insane. We should go back to that. I can't think of a better frontman to emulate than Iggy. Pure energy in human form.
Third Elefant album. Touring. Is Greece included? Yes, Greece is beautiful! Let's make it happen.
At this point, I am guessing sometime in early 2010? I would say any touring would start around the release of the record.
Growing old I refuse to age gracefully, but wisdom comes in handy.
First things first. I wake up with the … thought of coffee. There really isn't a good enough reason to get out of bed. It's a pretty great place. John Lennon was right. Stay in bed!
I admire … bands who know when to breakup. The Beatles and The Clash, arguably the two best bands of all time. Maybe we'll get it right someday?
Best crowd ever. Live performances or rehearsals? We've had some really fun shows in Los Angeles, Mexico City, and Buenos Aires. Playing live is great, and so is making records. A healthy balance is ideal.
If my life was a movie it would be…. ..ideally, Trading Places, especially the end.
I read … Private Parts by Howard Stern
10 years after I will be … drinking champagne everyday in a whirlpool bath? A tree farmer? Finally building my little inventions? I can't really say, I'll just have to get there.
Κλειστοφοβικά συναισθήματα, πόνος, έρωτας, διαστροφή… Όλα αυτά σκεπασμένα από το Σκανδιναβικό λυκόφως. Αλλά και μελωδία. Και αρμονία. Οι CutCity αφηγούνται ιστορίες που ακούγονται σαν σωματικά υγρά που ρέουν, ιστορίες σκληρές και βίαιες, ιστορίες για αυτούς που έχουν γερό στομάχι. Η μουσική τους είναι ένα συνονθύλευμα από πανκ στοιχεία, με σαφείς αναφορές στην 80’spop ευαισθησία. Είναι με λίγα λόγια ένας ήχος οικείος και καινούριος ταυτόχρονα. Οικείος γιατί μεγάλωσα με το darkwave να συνοδεύει την εφηβεία και το ρίμελ μου και καινούριος γιατί είμαι μεγάλη πια και η απόσταση από εκείνα τα χρόνια είναι αυτή του χάσματος. Ιδού η συζήτηση μου μαζί τους. God bless MySpace!!
-Μπορείτε να περιγράψετε τον ήχο της μουσικής σας αλλά και την αίσθηση που αφήνει;
Οι ήχοι που παράγουμε είναι οι φανταστικοί ήχοι σωματικών υγρών, επιθετικών καταστάσεων, groupsex, κατάχρησης αλκοόλ και ναρκωτικών, σκύλευσης οικογενειακών τάφων. Το συναίσθημα που αποκομίζει κάποιος είναι επώδυνο και δεν είναι για τους λιπόψυχους.
- Δεν έχετε υπογράψει κανένα παχυλό συμβόλαιο με μεγάλη δισκογραφική, σωστά; Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να πουλάτε μόνοι σας τη μουσική σας. Νομίζετε ότι η δουλειά του μουσικού εμπεριέχει και τέτοιου είδους καθήκοντα;
Max: Κι όμως υπογράψαμε ένα παχυλό συμβόλαιο με έναν καλό φίλο μας ο οποίος θα πρέπει να είναι ο πιο συμπονετικός άνθρωπος στο κόσμο. Προσπάθησεναπουλήσειτημουσικήμαςκαιχρεοκόπησεπροσπαθώντας. Είναι ανάμεσα στα καθήκοντα μας να κάνουμε γνωστή τη μουσική μας και μοιραζόμαστε τη «λάντζα». Δενφοβόμαστεναβρωμίσουμεταήδηβρώμικαχέριαμας.
Oskar: Ναι, έχεις δίκιο, όμως την ίδια στιγμή σημαίνει και ότι έχουμε τον πλήρη έλεγχο πάνω στο ποια τραγούδια κυκλοφορούμε και αυτό σίγουρα είναι μέσα στα καθήκοντα του μουσικού. Μακριάτα (παχουλά) αφεντικάτωνδισκογραφικών. Η τελευταία μας δουλειά πάντως είναι με την GSLη οποία μας παραχώρησε πλήρη καλλιτεχνική ελευθερία.
-Ποιοι καλλιτέχνες σας επηρέασαν στην εφηβεία σας;
Max: Καθώς μεγάλωνα άκουγα BonJovi, GunsN‘ Roses, Poison, TheCult, Metallica, BlackFlag, Ramones, Helixή οτιδήποτε άλλο μου έδινε σε κασέτα ο ξάδελφος μου. Δεν αγόρασα κανένα δίσκο μέχρι που έγινα δεκαοχτώ και δεν πήγα σε συναυλία παρά μόνο το1992 για να δω τους Metallica. Όλες αυτές οι μπάντες (με εξαίρεση τους Helix) γύρισαν πίσω για να με στοιχειώσουν με διάφορους τρόπους, θετικούς και αρνητικούς.
Oskar: Απίστευτος αριθμών συγκροτημάτων, όμως ιδιαίτερα πανκ μπάντες της Δυτικής Ακτής όπως οι DeadKennedys, BlackFlag, HuskerDu(όχι από τη Δυτική Ακτή, όμως σίγουρα ναι) Descendentsκ.λ.π. Μπορεί να ακουστεί σαν κλισέ όμως το κίνημα του πανκάλλαξε δραματικά τον τρόπο με τον οποίο έβλεπα τα πράγματα μέχρι εκείνη τη στιγμή. Καιτοίδιοεξακολουθείνακάνει. Κατάκάποιοτρόπο.
- Θα μπορούσατε να περιγράψετε μια τυπική μέρα της ζωής σας;
Max: Ξυπνάωμετονήχοτου“More Than A Feeling”τωνBoston. Πηγαίνω για τρέξιμο με το “Subdivisions“ (Rush) στα ακουστικά του άχρηστου κινητού μου. Καταλήγωστηδουλειάμετο “Separate Ways” των Journey. “Don‘tFearTheReaper” στη διάρκεια του διαλείμματος και “IHateMyFuckingJob” από τους MOTOστα απομεινάρια της εργάσιμης ημέρας. “Freebird” καθώς γυρίζω σπίτι με το μηχανάκι. Το soundtrackτου βραδινού φαγητού τελειώνει με το “SexBomb” από Flipperκαι βάζω λίγη ambienceνα παίζει καθώς βλέπω συγχρόνως TV, από τους BlackFlag. “StenchofProphet” από τους BrutalTruthείναι το νανούρισμα μου.
Oskar: Ξυπνάω. Φτιάχνωπρωινό. Πηγαίνωτηκόρημουστοπαιδικόσταθμό. Δουλεύω. Τρώω. Κοιμάμαι.
Magnus: Δουλειά, δείπνο, TV.. Και αυτό είναι όλο.
-Ζείτε το μύθο του sex, drugs, rock’n’roll ; Αν όχι, γιατί.
Max: Ναι.
Magnus: Όχι. Γιατί τα περισσότερα ναρκωτικά είναι χάλια..
-Τι σας εμπνέει; Ποια είναι η θεματολογία των τραγουδιών σας;
Max: Όλα τα συναισθήματα και οτιδήποτε οι αισθήσεις μας καταγράφουν αποτυπώνονται σε μικρά σημειώματα post-itκαι μεταμορφώνονται σε στίχους που μπορεί να καταλήξουν σε κάτι απτό, ή μπορεί και όχι. Αγαπώ τις λέξεις και είναι απίστευτα σημαντικές για μένα όμως γενικά δεν έχω κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου όταν γράφω. Το περισσότερο καιρό κάτι γίνεται χειροπιαστό μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα και για αυτό νιώθω και μεγάλη ανταμοιβή.
Magnus: Η μουσική από μόνη της.
-Είστε πολιτικοποιημένοι; Σας αρέσουν τα τραγούδια διαμαρτυρίας;
Max: Μου αρέσει το ‘OneInAMillion‘ από τους GNRαν και οι στίχοι είναι απαίσιοι. Είναι ένα τραγούδι διαμαρτυρίας κατά κάποιο τρόπο και παρόλο που δεν μπορώ να ταυτιστώ με τους στίχους, η αίσθηση του «μπουχτίσματος» που εκπέμπει μου ταιριάζει.
Oskar: Δεν είμαι πολιτικοποιημένος όμως μ’αρέσουν τα τραγούδια διαμαρτυρίας. Έτσικιαλλιώςεύκολαπαίρνωφωτιά. Κάποτε, ακούγοντας το“Nazipunksfuckoff“ από τους DeadKennedys, έριξα ένα μπουκάλι σε έναν skinhead. ΚαιτοτραγούδιδεμιλάεικανγιατουςNazi.
Magnus: Όχι, δεν είμαι πολιτικοποιημένος. Όμως ένα τραγούδι ανεξάρτητα από το αν είναι διαμαρτυρίας ή όχι, αν είναι καλό, είναι πάντα ευπρόσδεκτο.
Σκοπεύετε να έρθετε στην Ελλάδα; Θα κάνετε συναυλίες σε άλλες χώρες;
Max: Θα ξεκινήσουμε τη περιοδεία μας το φθινόπωρο και θα έρθουμε στην Ελλάδα αν κάποιος φιλοτιμηθεί να πληρώσει το γελοίο ποσό που χρειάζεται για να φτάσουμε εκεί.
Magnus: Το ελπίζω. Το ελπίζω.
Πως νιώθετε καθώς μεγαλώνετε; Πιο ευτυχισμένοι, πιο σοφοί, πιο ασφαλείς;
Max: Πιο λυπημένοι, πιο ηλίθιοι και γενικά ανασφαλείς.
Oskar: ΑυτήτηστιγμήοιBattles. Γιατί; Επειδή είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να είσαι πρωτότυπος στη μουσική αυτό τον καιρό.
Σε ποιες χώρες σας αρέσει να παίζετε περισσότερο; Προτιμάτε τις ζωντανές εμφανίσεις ή τις ώρες στο studio;
Magnus: Η Γαλλία μας έχει δεχτεί πολύ καλά. Οι συναυλίες και το studioείναι τόσο διαφορετικά μεταξύ τους και κατά συνέπεια δε ξέρω ποιό προτιμώ περισσότερο.
update: Below is our conversation in English, as the band requested. Here it goes:
Suffocatingfeelings, pain, love, perversion… Under the veil of the Scandinavian twilight. Butalsomelody. Andharmony. Cut City tell us stories that sound like body fluids leaking, stories of cruelty and violence, stories for people with a stomach made of steel. Their music is a mixture of punk elements, draining directly from the great big source called pop sensitivity of the ‘80s. In other words it’s all about a sound that is so familiar and new at the same time. Familiar as something very close to you, a dark feeling maybe you grew up with, a pain that follows you through the years but also new because everyday a new touch is added.
Can you define what your music sounds like and the feel of it ?
The sounds we produce is the imaginary sounds of body fluids, hostile situations, group sex, alcohol abuse, drugs and everything you ever associate with the grave pillaging of a city. The very feel of it is painful and not for the faint-hearted.
You didn’t sign a big fat contract with a major label, right? That means that you have to sell your music on your own. Do you think a musician’s job includes such “tasks”?
Max: We did sign a big fat contract with a dear friend of ours who is the most compassionate person we've ever met. He sold our music and went out of business doing so. We see getting our music out to willing people as our task and doing so we share the obstacles together.
We're not afraid of getting our dirty hands dirtier.
Oskar: Not really, but at the same time it means that we fully control all our releases which should be the musician’s job. Not (big fat) major label bosses. Our last fullest release however was on GSL who allowed us full artistic freedom.
Which artists influenced you in your adolescence?
Max: Growing up I listened to Bon Jovi, Guns N' Roses, Poison, The Cult, Metallica, Black Flag, Ramones, Helix or anything my cousin would hand me a tape with. I didn't buy music until I was eighteen or so and I didn't witness a concert until 1992 when I saw Metallica. All of these bands (with the exception of Helix) have come back to haunt me in various ways, positively and negatively.
Oskar: Tons of bands really, but in particular American west coast punk bands like Dead Kennedy’s, Black Flag, Husker Du (not from the west coast, but still), Descendents etc I would say. It sounds like such a cliché but the punk movement really changed the way I viewed things when I was a kid. And still does. In some ways.
Magnus: Kiss, Metallica and all the other bay area bands, Journey
Could you describe a typical day of your every day life?
Max: Wake up to the sound of "More Than A Feeling" with Boston. Go for a jog with "Subdivisions" (Rush) streaming from my useless walkman phone. End up at work to the sound of "Separate Ways" by Journey. "Don't Fear The Reaper" during lunch break and "I Hate My Fucking Job" by MOTO during the remainder of my work hours. "Freebird" while riding my bike home. Dinner soundtrack ends up being Flipper's "Sex Bomb" and ambience while watching TV provided by Black Flag's "TV Party". "Stench of Prophet" by Brutal Truth would be my lullaby.
Oskar: Wake up. Make breakfast. Take my daughter to kindergarten. Work. Eat. Sleep.
Magnus: Work, dinner.. TV.. And that's about it..
Do you live up the sex, drugs, rock’n’roll mythology? If not, why?
Max: Yes.
Magnus: No. Cause most drugs suck.
What is your inspiration? What is the thematology of your songs?
Max: All the sentiments our senses are able to register are scribbled down on small post-it notes and transformed into lyrics that may or may not end up being intelligible. The words are very dear and incredibly important to me but generally I have no theme in mind when writing. Most of the time it makes sense after a while and is thus kind of rewarding for me too.
Magnus: Music itself
Are you politically active? Do you like “protest” songs
Max: I like 'One In A Million' by GNR even though the lyrics are horrid. It's a protest song of some sort and though I can't relate too much of the lyrics I can relate to the sentiment of being fed-up.
Oskar: I'm not politically active but I love a good protest song! Plus I'm really easily provoked. Once, listening to "Nazi punks fuck off" by Dead Kennedy’s made me throw a bottle at a skinhead. And that song isn't even about Nazis really.
Magnus: No. Not only based on it being a "protest" song, but a good song is always a good song
Are you planning on touring soon? Will you come to Greece?
Max: Touring this fall and will come to Greece if someone can pay the ridiculous sum of money we need to get there.
Magnus: Hopefully. Hopefully.
How do you feel as you grow older? Happier, wiser, safer?
Max: Sadder, dumber and generally unsafe.
What makes you get out of bed in the morning?
Max: Coffee.
Magnus: Usually work and sometimes kids.
Which current bands/artists do you admire? Why?
Max: Black Dice, No Age, Fucked Up, We Live In Trenches, Health... the list goes on and on and on.
Oskar: Right now Battles. Why? Because it's really hard to be innovative in music these days.
Which country/crowd do you prefer to play for? Do you prefer live performance to rehearsals?
Magnus: France has been very friendly to us. Playing live and rehearse are quite different and I
can't say that I prefer one over the other.
If you life was a movie, what would that be?
Max: A horrible idea.
Oskar: Groundhog Day.
Any books you want to suggest?
Max: Gore by Black Dice and Jason Frank Rothenberg
Oskar: The New York trilogy by Paul Auster. I'm sure you've read it. If not: get to it. now.
Οι ουράνιοι Mercury Rev στην Ελλάδα με το πρόσφατο άλμπουμ τους Snowflake Midnight.
Στις 22 Ιουλίου στο κηποθέατρο Παπάγου (!!!) Το σκέφτηκαν πάρα πολύ αυτό; Αν όχι τόσο για το χώρο, όσο για την ημερομηνία. Μη ξεχνάτε, παίζει και αυτό: NINE INCH NAILS + JANE'S ADDICTION @ Θέατρο Βράχων Μελίνα Μερκούρη, Αθήνα 20/07/2009
Οι θαυμάστριες του δέχτηκαν την είδηση με ενθουσιασμό. Ήμουν επιφυλακτική μέχρι να ακούσω τα τραγούδια του. Η γνώμη μου είναι πως η Carla Bruni γράφει καλύτερα τραγούδια. Και αυτό το νέο στυλ του ευαίσθητου τροβαδούρου και οι στίχοι που είναι εντελώς άθλιοι. Τώρα νομίζω οτι έγινε προφανές για το ποιός είναι ο ταλαντούχος της παρέας...