Καλή Χρονιά !

Dream no small dreams for they have no power to move the hearts of men.

Johann Wolfgang von Goethe

Μεγάλα μαλλιά, μεγάλη ανασφάλεια

Μιλάω για την Amy Winehouse. Το παραπάνω συμπέρασμα δεν είναι δικό μου, η ίδια το εξομολογήθηκε σε μια συνέντευξη της, όσο πιο ανασφαλής νιώθει, τόσο πιο υπερβολικά θέλει τα μαλλιά της. Τόνοι από μελάνι έχουν χυθεί για τη περίπτωση της. Φωνάρα, γνήσιο ταλέντο, αυτοκαταστροφική όπως όλοι οι μεγάλοι καλλιτέχνες….

Πάντα ένιωθα οίκτο για τους αυτοκαταστροφικούς ανθρώπους, από τον Ian Curtis, μέχρι το Morrison, τη Joplin, το Curt Kobain, ο θαυμασμός μου πάντα μετατρεπόταν σε ένα σχεδόν μητρικό «Αχ, βρε παιδάκι μου, γιατί;».

Την Amy δε την ήξερα. Για μένα εμφανίστηκε σχεδόν σα κομήτης, πρόθυμος να γίνει κομμάτια από τη πρόσκρουση με το έδαφος. Το γκροτέσκ παρουσιαστικό της με τα τεράστια μαλλιά, τα τρυπημένα χέρια από τα τατουάζ (και όχι μόνο) και το κακομακιγιαρισμένο πρόσωπο, με απωθούσε. Μετά άκουσα το Rehab, σπουδαίος ρυθμός, άλλης εποχής, νέγρικα φωνητικά, αυτοσαρκαστικοί στίχοι…Εδώ είμαστε! Αναμφισβήτητα το Back to Black είναι ο δίσκος της χρονιάς, δυστυχώς όμως η Amy έγινε και το πρόσωπο της χρονιάς. Και λέω δυστυχώς γιατί δε περνάει μέρα χωρίς να μάθουμε για την άσπρη σκόνη που έμεινε κολλημένη στη μύτη της, για το σύζυγο-δεκανίκι-σύντροφο στις αταξίες που είναι τώρα στη φυλακή (ναι, είναι αλήθεια: Love is a losing game), για τις ματαιωμένες συναυλίες, για τη διαταραγμένη συμπεριφορά που χαρίζει απλόχερα στους παπαράτσι που καραδοκούν.

Δε θα επιχειρήσω να κάνω το ψυχολογικό της προφίλ, εξάλλου δε ξέρω τίποτα περισσότερο για αυτή από αυτά που μου δίνουν οι Βρετανικές tabloids. Ξέρω όμως πως υπάρχουν άνθρωποι που έρχονται στη ζωή για να καούν, έτσι μόνο καταλαβαίνουν ότι ζουν. Το κορίτσι αυτό γεννήθηκε με ένα ταλέντο στη μουσική και με μια ανικανότητα να ζήσει. Να ζήσει τη ζωή έτσι όπως τη ζούμε εμείς, οι άνθρωποι χωρίς κανένα ταλέντο, οι φυσιολογικοί. Εξάλλου, η ροκ εντ ρολ φιλοσοφία είναι γεμάτη από κλισέ, και επιτάσσει άλλο ένα: Live fast, leave a beautiful corpse.

Some Good Stuff

Joeboy In Mexico (Brad's Loop) - Tuxedo Moon

Lobster Boys (Ruin Yourself) - When

Once Upon A Time In the West (Watch Me Fall Apart) - Hard Fi

Ike Turner: 1931-2007

R.I.P.

Photo by : Sheila Burnett

Time in Pieces

All days are the same

Today just like yesterday

Days melt

Disorienting me

I can’t tell when time passes

Around me

On me

Can’t change a thing

Can’t recognize reality anymore

Out of here

My senses are strong

That’s all I have

Around me

On me

Θα πάμε !

Wilde Leben

A gripping love story based on the life of the legendary top model and groupie Uschi Obermaier, the sex symbol of the 1968 generation of sex, drugs and rock 'n' roll.

The beautiful young Uschi Obermaier from Munich is transformed at the end of the 1960s from a fashion top model to the figurehead of the sexual revolution and becomes the medium for an entire generation.

After meeting the pop-communard Rainer Langhans, Uschi moves into the Berlin "Commune 1" and runs through a whirlwind of relationships which make her a media icon, but useless for a "normal" life. When the commune falls apart in 1969, she takes up a relationship with the charismatic adventurer and bar-owner Dieter Bockhorn - during which time she is also involved with the Rolling Stones' Mick Jagger and Keith Richards.

In search of the summer of eternal love and on the run from changing times, Uschi and Dieter take off on a long, adventurous trip in their camper bus around the world. But their dropout idealism soon becomes catastrophic as Dieter cannot come to terms with Uschi's desire for independence. On New Year's Day 1984, Dieter dies in Mexico and Uschi finds herself faced with an existential question: what is the price of freedom?

Achim Bornhak 's films include: Das Perpetuum Mobile (short, 1990), Das Fenster (short, 1991), Die Abenteuer des Roten Baron (short animation, 1992), Beep (short, 1992), Slowfuck (short, 1993), Der Marianengraben (1994), John & Lucie (short, 1996), Schools Out (1997), Operation Noah (1998), and 8 Miles High (Das Wilde Leben, 2006).

[...] Εκείνες τις αργές και άδειες ώρες ανεβαίνει από τη ψυχή στο πνεύμα μου μια θλίψη από ολόκληρο το είναι μου, η πίκρα ότι όλα είναι μια αίσθηση δική μου και συνάμα ένα πράγμα εξωτερικό που δεν είναι στο χέρι μου να το αλλάξω. Αχ, πόσες φορές τα όνειρα μου υψώνονται μπροστά μου σαν πράγματα, όχι για να μου υποκαταστήσουν την πραγματικότητα, αλλά για να μου πουν ότι της μοιάζουν στο ότι δεν τα θέλω, στο ότι εμφανίζονται ξαφνικά απ'εξω, σαν το τράμ που στρίβει πέρα μακριά στο βάθος του δρόμου ή σαν τη φωνή του νυχτερινού τελάλη - τι να διαλαλεί άραγε; - που ξεχωρίζει, αραβική μελωδία, σαν απρόσμενο σιντριβάνι στη μονοτονία του δειλινού!

Το Βιβλίο της Ανησυχίας - Μπερνάρντο Σοάρες (Φερνάντο Πεσσόα)

Pretence is not what restricts me, it's the circles inside...

Παρασκευή, 14/3/08

PRINCIPAL CLUB THEATER (Θεσσαλονίκη / Kazan db)

Σάββατο, 15/3/08

GAGARIN 205 LIVE MUSIC SPACE (Αθήνα / Astra)