Πριν από σαράντα τρία χρόνια, η τότε Roberta Joan Anderson, ξεκίνησε τη καριέρα της από μια καφετέρια με το όνομα Depression. Είναι σαν να υπάρχει μια συμμετρία στις πράξεις της, αφού άφησε πίσω της πέντε χρόνια ενασχόλησης με τη κηπουρική και τη παρακολούθηση παλιών ταινιών, για να συντροφεύσει τον Paul McCartney στο εγχείρημα του με τα Starbucks.
Αν και η αποχώρηση της από τα μουσικά πράγματα, το 2002, συνοδεύτηκε με αρκετό φαρμάκι από τη μεριά της, καταγγέλλοντας τη διαφθορά της σύγχρονης μουσικής βιομηχανίας, η επιστροφή της δε δημιουργεί καμία έκπληξη. Η Mitchell πάντα είχε μια ακατανίκητη έλξη στα δραματικά «αντίο», όπως αρμόζει σε μια ντίβα.
Τι την οδήγησε να επιστρέψει; Τα γνωστά :Η καταστροφή του πλανήτη, οι γκάφες των πολιτικών, η βία.
Το Shine, είναι ένα προσωπικό άλμπουμ που ηχογραφήθηκε στο σπίτι της, στον Καναδά, με ένα πιάνο και ένα παλιό synthesizer. Μετά από τέσσερις δεκαετίες καριέρας, η Mitchell παρά την υπερβολική απόγνωση της, εξακολουθεί να κουβαλάει τον απόηχο μιας ειλικρινούς έφηβης που προσπαθεί να αφυπνίσει τον κόσμο από μια καφετέρια.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου